Κάμψη Πέους – Νόσος Peyronie
Εισαγωγή
Η νόσος Peyronie είναι νόσος του πέους που το παραμορφώνει δημιουργώντας γωνία και στροφή. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την αδυναμία της σεξουαλικής επαφής.
Αιτιολογία
Η κάμψη πέους μπορεί να είναι εκ γενετής (συγγενής) ή να παρουσιαστεί μετά από τα 50 έτη οπότε και ονομάζεται νόσος Peyronie (Περονί). Είναι μία συχνή πάθηση.
Η κάμψη οφείλεται στην σκλήρυνση μονομερώς του ινώδη χιτώνα του πέους έτσι ώστε να χάνει την ελαστικότητα μόνο από την μια μεριά και να μην μπορεί να εκπτυχθεί όσο η άλλη πλευρά.
Η αιτία της νόσου δεν έχει πλήρως διαλευκανθεί. Έχουν ενοχοποιηθεί τραυματισμοί κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, φλεγμονές, ο σακχαρώδης διαβήτης, γενετικοί παράγοντες αλλά και η θεωρία ότι πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα.
Πηγή: National Institutes of Health
Διάγνωση
Η διάγνωση της νόσου Peyronie μπαίνει με την κλινική εξέταση όπου μπορεί να ψηλαφηθεί η ινώδης πλάκα στο πέος. Μία φωτογραφία του πέους σε στύση διευκολύνει πολύ τον γιατρό να θέσει την διάγνωση.
Δε χρειάζονται συνήθως άλλες διαγνωστικές εξετάσεις προτού προχωρήσουμε στην θεραπεία.
Θεραπεία
Η θεραπεία της νόσου Peyronie γίνεται ανάλογα με τις μοίρες της γωνίας του πέους.
Όταν η γωνία είναι μικρή και δεν προκαλείται πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή τότε δε χρειάζεται κάποια θεραπεία.
Όταν η γωνία είναι μεγαλύτερη από 20 μοίρες μπορεί να προκαλέσει δυσκολία στην σεξουαλική επαφή, πόνο κατά την στύση αλλά και άγχος επίδοσης στον ασθενή.
Φαρμακευτική Θεραπεία
Η φαρμακευτική θεραπεία έχει νόημα όταν η νόσος είναι ακόμα εξελισσόμενη και βρίσκεται στην αρχική φλεγμονώδη φάση.
Το μοναδικό σκεύασμα που μπορεί να χορηγηθεί άφοβα, είναι Βιταμίνη Ε που φαίνεται ότι δεν έχει επιπλοκές, είναι οικονομική και μπορεί να καθυστερήσει την εξέλιξη της νόσου.
Άλλα σκευάσματα με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα, είναι:
- POTABA
- Κολχικίνη
- Ταμοξιφαίνη
- Ιντερφερόνη
- Κολαγεννάση του κλωστηρίδιου
Χειρουργική Επέμβαση
Όταν η νόσος και η κάμψη έχουν σταθεροποιηθεί για διάστημα μεγαλύτερο των 6 μηνών, πρέπει να αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση.
Υπάρχουν διάφορες τεχνικές για την αποκατάσταση του πέους. Σε όλες τις μεθόδους, προκαλείται τεχνητή στύση κατά τη διάρκεια της επέμβασης έτσι ώστε να ελεγχθεί το αποτέλεσμα.
- Πτύχωση του πέους – Πλαστική Nesbit
Όταν η κάμψη είναι μικρή, ειδικές ραφές τοποθετούνται στην αντίθετη πλευρά από αυτήν που υπάρχει η βλάβη έτσι ώστε κατά την στύση το πέος να είναι ίσιο. Μειονέκτημα της μεθόδου είναι ότι το πέος χάνει ένα έως δύο εκατοστά από το μήκος του - Διατομή ή αφαίρεση της πλάκας και επικάλυψη με μόσχευμα
Μέθοδος κατάλληλη για περιπτώσεις με μεγαλύτερη κάμψη και πέη μικρά σε μέγεθος. Έχει το πλεονέκτημα ότι το πέος δεν χάνει εκατοστά σε μήκος. Μειονέκτημα της μεθόδου ότι ένα σημαντικό ποσοστό (15%) των ασθενών, αναπτύσσει στυτική δυσλειτουργία - Τοποθέτηση πεϊκής πρόθεσης
Όταν η κάμψη του πέους συνδυάζεται με σοβαρή στυτική δυσλειτουργία τότε η ενδεδειγμένη χειρουργική επέμβαση είναι η τοποθέτηση πεϊκής πρόθεσης - Κρουστικά Κύματα
Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται και η εξωσωματική θεραπεία με κρουστικά κύματα για την διάλυση της πλάκας
Σχετικά Άρθρα
Βιβλιογραφία
Όλες τις πληροφορίες που διαβάσατε σε αυτό το κείμενο αλλά και περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να τις βρείτε στις ακόλουθες επιστημονικές πηγές γνώσης:
- Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρίας για ασθενείς (Αγγλικά)
- Οδηγίες της Βρετανικής Ουρολογικής Εταιρίας για ασθενείς (Αγγλικά)
- Κατευθυντήριες Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ουρολογικής Εταιρίας για Ιατρούς (Αγγλικά)
- Medscape. Πληροφορίες για ασθενείς και Ιατρούς (Αγγλικά)
- Ελληνική Ουρολογική Εταιρία. Πληροφορίες για ασθενείς (Ελληνικά)
- Ινστιτούτο Μελέτης Ουρολογικών Παθήσεων. Πληροφορίες για ασθενείς (Ελληνικά)